Δίχως πρόσωπο πια
πυκνό το σκοτάδι
φράζουν της ματιάς
οι αρτηρίες
σιγούν όλες οι μαρτυρίες

Μοιάζω δυνατός

όταν υψώνομαι και γίνομαι άστρο

στης μουσικής την εξιλέωση,

μοιάζω δυνατός

Φεύγω… Ούτε φρένο ούτε άγκυρα Το μυαλό μου τρέχει σαν τρελό σε σπασμένες ράγες, τα έρμα τους έχουν αποκολληθεί, χαλίκια σκόρπια και εγώ να προσπαθώ να βάλω ένα τέρμα στην τρελή πορεία της σκέψη μου.[…]