Δυο βήματα… Εκείνο το φεγγάρι σα  γη μεγάλο Δύο βήματα και  Δεν το ΄φτασες ποτέ  ούτε με ξόρκια ούτε με ιδρώτα Δεν το ΄φτασες και έφτασες στο τέρμα. Τέλος χρόνου Τέλος παράτασης Τέλος δρόμου Και[…]

Τα παράθυρα έμοιαζαν με σκηνές

θεατρικών πράξεων.

Κάθε φορά που άνοιγαν τα παντζούρια,

θαρρούσες πως το μονόπρακτο

άρχιζε και τελείωνε

με το σφάλισμα.