Τα παράθυρα έμοιαζαν με σκηνές
θεατρικών πράξεων.
Κάθε φορά που άνοιγαν τα παντζούρια,
θαρρούσες πως το μονόπρακτο
άρχιζε και τελείωνε
με το σφάλισμα.
Τα παράθυρα έμοιαζαν με σκηνές
θεατρικών πράξεων.
Κάθε φορά που άνοιγαν τα παντζούρια,
θαρρούσες πως το μονόπρακτο
άρχιζε και τελείωνε
με το σφάλισμα.
Στα πίσω καθίσματα του τρένου
έκατσε η θλίψη να ξαποστάσει.
Ηθοποιός που ποιώντας ήθος απόκαμε.
Ένα μπουκάλι νερού
γεμισμένο με καφέ ξεδίψαγε
τα «ίσως» και τα «μπορεί» της τέχνης.