“Όχι όχι εκείνο το φετινό θα είναι καλύτερο” μουρμουρίζω… η διπλανή συνεπιβάτης μου κοιτά με απορία, κουνά το κεφάλι της και ψιθυρίζει…
“και έχουμε τόσο δρόμο ακόμα.. “