“Όχι όχι εκείνο το φετινό θα είναι καλύτερο” μουρμουρίζω… η διπλανή συνεπιβάτης μου κοιτά με απορία, κουνά το κεφάλι της και ψιθυρίζει…
“και έχουμε τόσο δρόμο ακόμα.. “
Ετικέτα: Δισακιά Μαριαλένα
Λοβοτομή σκέψης – Μαριαλένα Δισακιά
Λοβοτομή σκέψης Η κλεψύδρα σου από την κάτω μεριά φίλε δεν έχει πάτο, δεν γυρνάει να ξαναμετρήσει το χρόνο Τρέχει η μοναξιά σε διαδρόμους γυμναστηρίουΠαίζει μαζί μου τόπι σε αίθουσες του πιλάτες Ξεγυμνώσατε τον άνθρωπο[…]
Λέω ποιός; – Μαριαλένα Δισακιά
Λόγια… Άνεμοι της ψυχής
Γεύση – Μαριαλένα Δισακιά
στους ποταμούς των γεύσεων
τρέχοντας φύγανε για μέρη εαρινά
ταξιδευτών σοκάκια πέτρινα
Λίγα λόγια για το σάιτ – Μαριαλένα Δισακιά
Ενημέρωση Μια μικρή ενημέρωση για τους νέους φίλους στο «Λόγια …Άνεμοι της ψυχής» και μικρή υπενθύμιση για τους παλιούς.Η ιστοσελίδα «Λόγια…Άνεμοι της ψυχής» ξεκίνησε πριν 570 ημέρες, ότι και αν σημαίνει αυτό. Η αρχική σκέψη[…]
“Επιβάτης στο πλοίο των τρελών” – Τρεις γυναίκες γράφουν
(Στο λεγόμενο πλοίο των τρελών επιβίβαζαν παλιά τους ψυχικά ασθενείς και τους αρρώστους από ανίατη νόσο ώστε να τους αφήσουν στο πέλαγος και να πεθάνουν)
Συνάντηση – Μαριαλένα Δισακιά
Είχα παρόμοιες συζητήσεις τον τελευταίο καιρό . Σχέσεις ανθρώπινες και κατοικία μόνιμη. Δεν είχα μόνιμη κατοικία προσωπικά. Πολλές μετακομίσεις. Δεν κράτησα ποτέ φιλίες παιδικές και σχολικές. Πάντα έφευγα, πότε για άλλη περιοχή πότε για άλλη[…]
Brainstorm Αυγούστου – Μαριαλένα Δισακιά
Αύγουστος η Κυριακή του καλοκαιριού. Δεν γούσταρα ποτέ τις Κυριακές, από παιδί τις σιχαίνομαι. Θυμάμαι όταν άκουγα εκείνον τον τύπο στο τρανζίστορ που μιλούσε τόσο γρήγορα, “μοτεράκι του βάλαν;” ρώταγα τον πατέρα μου, και εκείνος μου έδειχνε τον δρόμο, έπρεπε να φύγω και να πάω στο δωμάτιο μου, βλέπεις τα αθλητικά ήταν το mast της μέρας.
Φιλόζωος – φιλάνθρωπος -Μαριαλένα Δισακιά
Όποια πόρτα και να ανοίξεις ένας κύριος Κ και ένας κύριος Χ θα σε περιμένουν
Εσύ επιλέγεις με ποιόν θα μείνεις και ποιον θα αφήσεις…
Κραυγή – Δισακιά Μαριαλένα
Κραυγή Το ένα λεπτό κυνηγά το άλλο μανιασμένο. Βρίσκομαι πίσω από το τείχος της σιωπής μου . Μια σιωπή ατέλειωτη… ανυπόφορη . Πίσω από αυτήν βλέπω πώς υπάρχει ένας κομματιασμένος καθρέπτης. ΝΑΙ! Είναι ο[…]
Ένα γράμμα δρόμος – Μαριαλένα Δισακιά
Δύο δωμάτια μια μεσοτοιχία στο ένα η λογική στο άλλο η τρέλα ανάμεσα τους μια γραμμή Στο ένα η αγάπη στο άλλο το μίσος ανάμεσα τους χάος Στο ένα η χαρά στο άλλο η θλίψη[…]
Φίκος – Δισακιά Μαριαλένα
Ναι είχε δίκιο και εγώ δικαιολογία
πως δεν άντεχα τη γεύση της προδοσίας
στον ουρανίσκο μου…
Χρονιά… – Δισακιά Μαριαλένα
Θα γίνουν οι επιθυμίες μου πραγματικότητα
Σκατά Θα φέρει
Ότι είχε και η προηγούμενη θα φέρει
Από όλα
Παραμονή Χριστουγέννων!- Δισακιά Μαριαλένα
Παραμονή Χριστουγέννων χουζουρεύω ακόμα στο κρεβάτι όταν κτυπάει το τηλέφωνο. Νυσταγμένη ακόμα απαντώ και ακούω το κροτάλισμα των κουταλιών ..αχ αυτός ο μπαμπάς μου δεν με ξεχνά ποτέ ! Αρχίζει να μου λέει τα κάλαντα[…]
Φεύγω – Δισακιά Μαριαλένα
Φεύγω… Ούτε φρένο ούτε άγκυρα Το μυαλό μου τρέχει σαν τρελό σε σπασμένες ράγες, τα έρμα τους έχουν αποκολληθεί, χαλίκια σκόρπια και εγώ να προσπαθώ να βάλω ένα τέρμα στην τρελή πορεία της σκέψη μου.[…]
Ίσως – Δισακιά Μαριαλένα
Δυο μάσκες
καμιά δεν έχει στόμα
μια έχει κλεμμένα όνειρα
η άλλη σβησμένα μάτια
παλεύω με τον πιανίστα για το ρυθμό της θλίψης
Περνώντας – Δισακιά Μαριαλένα
Περνώντας Γίναν οι φλέβες σκοινιά ρυτίδιασε το κόκκαλο του χρόνου ράγισε ο ουρανίσκος στο χάδι του καφέ κι αυτή η μαύρη τρύπα του χάους σε κρατά αιχμάλωτο στην πνοή της πνίγοντας σε κάθε φόρα[…]
Παιχνίδι… – Δισακιά Μαριαλένα
Δεν άντεχε τα δάκρυα
στα μαγουλά της.
Όταν έτρεχαν έκλεινε
τα χέρια του γροθιές,
και με δύναμη τα χτυπούσε,
να σταματήσουν.