Δύο δωμάτια μια μεσοτοιχία στο ένα η λογική στο άλλο η τρέλα ανάμεσα τους μια γραμμή Στο ένα η αγάπη στο άλλο το μίσος ανάμεσα τους χάος Στο ένα η χαρά στο άλλο η θλίψη[…]

Ναι είχε δίκιο και εγώ δικαιολογία
πως δεν άντεχα τη γεύση της προδοσίας
στον ουρανίσκο μου…

Θα γίνουν οι επιθυμίες μου πραγματικότητα  
Σκατά  Θα φέρει  
Ότι είχε και η προηγούμενη θα φέρει  
Από όλα  

Παραμονή Χριστουγέννων χουζουρεύω ακόμα στο κρεβάτι όταν κτυπάει το τηλέφωνο. Νυσταγμένη ακόμα απαντώ και ακούω το κροτάλισμα των κουταλιών ..αχ αυτός ο μπαμπάς μου δεν με ξεχνά ποτέ ! Αρχίζει να μου λέει τα κάλαντα[…]

Φεύγω… Ούτε φρένο ούτε άγκυρα Το μυαλό μου τρέχει σαν τρελό σε σπασμένες ράγες, τα έρμα τους έχουν αποκολληθεί, χαλίκια σκόρπια και εγώ να προσπαθώ να βάλω ένα τέρμα στην τρελή πορεία της σκέψη μου.[…]

Δυο μάσκες
καμιά δεν έχει στόμα
μια έχει κλεμμένα όνειρα
η άλλη σβησμένα μάτια
παλεύω με τον πιανίστα για το ρυθμό της θλίψης

Περνώντας Γίναν οι φλέβες σκοινιά ρυτίδιασε το κόκκαλο του χρόνου ράγισε ο ουρανίσκος στο χάδι του καφέ κι αυτή η μαύρη τρύπα του χάους    σε κρατά αιχμάλωτο στην πνοή της πνίγοντας σε κάθε φόρα[…]

Δεν άντεχε τα δάκρυα
στα μαγουλά της.
Όταν έτρεχαν έκλεινε
τα χέρια του γροθιές,
και με δύναμη τα χτυπούσε,
να σταματήσουν.

Επαναπροσδιορισμός θέσεων,
πάμε από την αρχή και πάλι
Θέλει και λουκέτο η ψυχή
των κουτιών
να μη πηγαίνει όπου γουστάρει,
τρέχει η λάβα…

Περνά το σοκ και έρχεται η συνειδητοποίηση του τι έζησες
Φεύγει ο πόνος της σάρκας και έρχεται εκείνος της ψυχής
Συνειδητοποιείς πως αυτός θέλει χρόνο για να περάσει.

Συνάντησε η βροχή τον ήλιο

δυνάμωσαν οι φωνές

των παιδιών στο προαύλιο,

Στα πόδια μου από χτες
κοιμάται ένας κουτσός γάτος
με ψαρόλαδο στα μουστάκια του.

Με τρομάζει το φως,

βλέπω στεγνό το δηλητήριο

να τρέχει στα μάτια

Ουρλιάζουν ξενυχτισμένα πουλιά,

Κατέβηκε από την παλιά πολυκατοικία στον πολυσύχναστο δρόμο του κέντρου και πέρασε αφηρημένη στο απέναντι πεζοδρόμιο. Γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε το μικρό μπαλκονάκι της , άδειο και με τα παντζούρια του κατεβασμένα, τον ένιωσε να την πλησιάζει και να περνά το χέρι του προστατευτικά γύρω από τους ώμους της.

Μια…

Δύο…

Διαδρομές διακοπτόμενες

Σκόρπιες σκέψεις

Ακουμπισμένες σε βρώμικα καθίσματα

Ταξιδεύουν πάνω κάτω την Αχαρνών