Γεύση
Πυκνού σκοταδιού
οίνος γλυκός
σε παράλληλες γραμμές
αθέατων γεύσεων πορευόμαστε
με μάτια διάφανα,
της πόλης σκουπίδια
που ’ρίξαν αστοί
στους ποταμούς των γεύσεων
τρέχοντας φύγανε για μέρη εαρινά
ταξιδευτών σοκάκια πέτρινα
με γέφυρες μαρμαρωμένες
γενναίων ανδρών
και αίμα παιδιών
φτιαγμένες με λάσπη
ονείρων και σκιές φεγγαριών
που πάλλονταν στου εκκρεμούς
το τακ και ράγιζαν στο τοκ του.
Από την υπό έκδοση συλλογή “Γραφές διεκδίκησης“
Μαριαλένα Δισακιά
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Δεν γράφω τίποτε ιδιαίτερο, και τίποτε πρωτότυπο, απλά αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα με γραφή. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Αγαπώ την Θάλασσα για την ελευθερία που προσδίδει.
Εξαιρετικό ποίημα!!! Μπράβο Μαριαλένα!