Ενημέρωση
Μια μικρή ενημέρωση για τους νέους φίλους στο «Λόγια …Άνεμοι της ψυχής» και μικρή υπενθύμιση για τους παλιούς.
Η ιστοσελίδα «Λόγια…Άνεμοι της ψυχής» ξεκίνησε πριν 570 ημέρες, ότι και αν σημαίνει αυτό. Η αρχική σκέψη ήταν πως θα λειτουργούσε ως προσωπική ιστοσελίδα . Όσοι όμως με ξέρουν (προσωπικά) γνωρίζουν πως τα όμορφα θέλω να τα μοιράζομαι. Άρχισα να αναρτώ λοιπόν κείμενα, σκέψεις, ποιήματα, και άρθρα φίλων και γνωστών. Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα που μεγάλωσε και έγινε ένα μεγάλο βιβλίο που μπορεί ο καθένας να βρει πολλά και ενδιαφέροντα πονήματα προς ανάγνωση.
Δεν κάνω κριτική, δεν επεμβαίνω, δεν διαλέγω. Ότι μου στείλετε το αναρτώ (στα όρια της λογικής, έχω διαβάσει απίστευτα πράγματα πιστέψτε με!). Η «πολιτική» της ιστοσελίδας είναι απλή. Δεν ανεβάζω τίποτε που δεν έχετε στείλει εσείς. Δεν θέλω να μπαίνω στο προφίλ σας στο “φατσοτέφτερο” για να μαζεύω υλικό, ούτε σε άλλα σάιτς ή μπλοκ δεν είναι σωστό για μένα. Κάποιες φορές επικοινωνώ μαζί σας μέσω προσωπικού μηνύματος, αλλά πιστέψτε με ο χρόνος είναι λίγος εσείς πολλοί! Την αποστολή των γραπτών σας μπορείτε να την κάνετε ή μέσω προσωπικού μηνύματος στο “φατσοτέφτερο” ή μέσω της πλατφόρμας επικοινωνίας που βρίσκετε στην ιστοσελίδα μας «Λόγια…Άνεμοι της ψυχής» στο μενού ( πάνω αριστερά).
Θέλω να ευχαριστήσω όλους σας για την εμπιστοσύνη όλο αυτό τον καιρό! Με την συνεργασία μας αυτό το διάστημα δημιουργήσαμε ένα μεγάλο «Βιβλίο» που έχει ταξιδέψει σε όλο το κόσμο. Νέες ενότητες εμπλουτίζουν το σάιτ συνεχώς.
Αν θέλετε να σας συμπεριλάβουμε στους «συγγραφείς» του σάιτ, στείλτε μου μια φωτογραφία σας, το mail σας και ένα σύντομο βιογραφικό ή μια φράση που σας εκφράζει, με αυτό το τρόπο θα μπορούν εύκολα οι αναγνώστες με ένα κλικ στο όνομα σας να βρουν όλα τα γραπτά σας που έχουμε αναρτήσει.
Θα σας παρότρυνα επίσης να σχολιάζεται τα γραπτά που διαβάζεται για την δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των αναγνωστών αλλά και των δημιουργών.
Καλή μας συνέχεια!
Μαριαλένα Δισακιά
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Δεν γράφω τίποτε ιδιαίτερο, και τίποτε πρωτότυπο, απλά αγαπώ την γραφή. Αγαπημένοι μου ποιητές αυτοί του μεσοπολέμου, γενιά του 1930. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα με γραφή. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Αγαπώ την Θάλασσα για την ελευθερία που προσδίδει. Εκεί γράφω ακόμα περισσότερο.